بازمان های آیین های کهن آیان در گنجینه فرهنگ مردم
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی - پژوهشکده زبانشناسی
- author افسانه موفقی
- adviser کتایون مزداپور امید ملاک بهبهانی
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1391
abstract
فرهنگ مردم شاخه ای از دانش انسان شناسی است که قدمت آن به درازای عمر انسان بر این کره خاکی می رسد، ولی از زمانی که به فرهنگ مردم و گردآوری آن توجه نشان داده شده است زمان خیلی زیادی نمی گذرد. در ایران در سده هفدهم هنگامی که پای جهانگردان غربی به این کشور باز شد آنها با فرهنگ مردم ایران آشنا و به آن علاقه مند شدند و در خصوص گردآوری فرهنگ مردم ایران آثاری را منتشر کردند. البته پیش از آنها در آثار بزرگی همچون شاهنامه فردوسی، سمک عیار، تاریخ بلعمی و بسیاری از آثار دیگر رد پای مواد فرهنگ مردمی را می توان شاهد بود. در چند سده اخیر نیز افرادی نظیر آقا جمال خوانساری با کتاب کلثوم ننه، میرزا حبیب اصفهانی با اثر حاجی بابا اصفهانی، علی اکبر دهخدا با سری مقالات چرند و پرند و دیگر کسان و نیز بسیاری از نشریات مانند شرافت، نسیم شمال، توفیق و... به شکلی پاسبان مواد فرهنگ مردمی مان بوده اند. ولی اگر بخواهیم از نخستین فرد ایرانی که با فرهنگ مردم به عنوان یک علم برخورد کرد، نام ببریم باید از صادق هدایت یاد کرد. وی نخستین خشت بنای گردآوری فرهنگ مردم ایران را به صورت علمی، با خلق آثاری چون اوسانه و نیرنگستان گذاشت و راه را برای ورود علمی به این حوزه هموار کرد. پس از وی نیز افراد دیگری دنباله روی کار هدایت بودند و گام در راه او نهادند که مرحوم انجوی شیرازی یکی از آنها بود. حاصل تلاش بی وقفه انجوی که تا لحظه مرگ وی ادامه داشت «گنجینه فرهنگ مردم» است که هم اکنون در اختیار واحد فرهنگ مردم مرکز تحقیقات صداوسیماست و در آنجا نگهداری می شود. گنجینه فرهنگ مردم، گنجینه منحصر به فردی است که به طور مستمر مواد فرهنگ مردمی را به مدد فرهنگیاران در مناطق مختلف ایران گردآوری و دسته بندی می کند و در امور پژوهشی از آنها سود می جوید. هرچند که بسیاری از مواد فرهنگ مردمی موجود در این گنجینه در طی زمان تغییر کرده اند، ولی برخی از ابعاد آنها به فرهنگ دوران کهن و باستان مربوط می شود و با بهره گیری از این مجموعه می توان تحقیقات بسیاری در خصوص فرهنگ باستان سرزمینمان انجام داد. در کنار انجوی شیرازی اداره فرهنگ عامه نیز در آن زمان به کار گردآوری مواد فرهنگ مردمی از طریق تحقیقات کتابخانه ای و میدانی می پرداخت و در زمینه فرهنگ مردم ایران آثار گرانبهایی را به دست می داد، ولی شیوه کار آنها با انجوی تفاوت داشت و از نیروهای آموزش دیده خود و اعزام آنها به مناطق مختلف به گردآوری مطالب می پرداخت. در حالی که کار انجوی به واسطه برنامه رادیویی اش به نحوی فراخوان عمومی در کل کشور بود.
similar resources
مقایسه ی برخی آیین های سوگواری مردم کرمانشاه با آیین های سوگواری در شاهنامه
ایرانیان از دیرباز برای انجام کارهای گوناگون، آیینها و روشهای ویژهای داشتهاند که امروزه بیشتر آنها فراموش شده است. نشانی از این آیینهای فراموش شده را میتوان در برخی از روستاها و شهرهایی که هنوز بر پایهی شیوههای کهن زندگی میکنند، بازیافت. پرسش بنیادین این نوشتار آن است که آیا میتوان همسانیای میان آیینهای شاهنامه با آنچه امروز در استان کرمانشاه برگزار میشود، بازجُست؟ بر این پایه ب...
full textبررسی مردم شناختی آیین های ازدواج در ایران و هند
سه مرحله اساسی در حیات زیست فرهنگی انسان وجود دارد که شامل تولد، ازدواج و مرگ است. این مراحل در همه جوامع و سرزمینهای مختلف آیینهای مخصوص به خود را دارد که نیازمند بررسی و پژوهش از جهت میراث و فرهنگ مشترک ملل مختلف است. با توجه به اینکه در خصوص بررسی مردمشناختی و تطبیقی آیینهای ازدواج در دو سرزمین ایران و هند، تاکنون پژوهش مستقلی صورت نگرفته، این مقاله سعی در انجام آن دارد. سئوال اصلی تحقیق...
full textکارکردشناسی نخل در آیین نخل گردانی از منظر حفاظت از گنجینه های فرهنگی ایران
آیینها از مهمترین کنشها و ارجمندترین میراثهای انسانی برجامانده و جاری در جوامع هستند. نخلگردانی، آیین کهن ایرانی که با ورود اسلام به ایران در ادامة حیات خویش، رنگ و بوی شیعی به خود گرفته، آیینی همچنان زنده و پویا و گنجینهای غنی برای شناخت بخشی از فرهنگ ایرانیان است. اشیاء از ملزومات و اجزاء اساسی برگزاری بعضی از این آیینها هستند. نخلها، اشیاء محوری در برگزاری آیین نخلگردانی، به عنوان آ...
full textریخت نگاری آیین های نمایشی بومی مردم کمیجان با نگرشی ویژه بر کهن الگوی بلاگردانی
مقاله حاضر می کوشد بخشی از یافته های یک پیمایش انجام شده را که برگرفته از مطالعات اسنادی و میدانی نگارنده در دو شهر و 67 روستای منطقه کمیجان استان مرکزی ایران طی پنج سال است، از مناظری تازه مانند ریخت نگاری آیینی، خاستگاه شناسی نمایشی و بلاگردانی شرقی با رویکرد انسان شناسی آیین، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. این پژوهش با استفاده از روش پیمایش و مصاحبه با 119 نفر از سالمندترین افراد ساکن و آگاه م...
full textریخت نگاری آیین های نمایشی بومی مردم کمیجان با نگرشی ویژه بر کهن الگوی بلاگردانی
مقاله حاضر می کوشد بخشی از یافته های یک پیمایش انجام شده را که برگرفته از مطالعات اسنادی و میدانی نگارنده در دو شهر و 67 روستای منطقه کمیجان استان مرکزی ایران طی پنج سال است، از مناظری تازه مانند ریخت نگاری آیینی، خاستگاه شناسی نمایشی و بلاگردانی شرقی با رویکرد انسان شناسی آیین، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. این پژوهش با استفاده از روش پیمایش و مصاحبه با 119 نفر از سالمندترین افراد ساکن و آگاه م...
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی - پژوهشکده زبانشناسی
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023